kung panu ako naging AKO

tubong Ibajay Aklan, may alam sa englis at tagalog (pero dati hindi)... hahaha! lumaki sa hirap at may konting desiplina na kaya kong ipagmalaki.

nakapag gradweyt ng dalawang taon sa kolehiyo AHRM (nakz) lol! music lover, kahit anong kanta mahilig ako...wag lang yong sigaw ng sigaw...hahaha!


 nung nakapag edad ng 25, nakahiligan ang pagiging MANINIYOT (photographer)... nung una syempre patapon lahat ng shots (sino ang una na magaling kaagad???) pero habang lumilipas ang mga buwan, medyo nag iimprove naman ako kahit papanu... kasi inspired...haha! yon ay sabi lang nila... tumatanggap ako ng inbitasyon sa binyag, bertdey, kasal at kung ano ano pa... at hindi po ako tumatanggap ng bayad o talent fee.. kusang loob po na binibigay o binabahagi ang aking talento... nakz ulit! hahaha...

 peborit color ko po ang PINK... kaya pasensya na kung puro pink ang nakikita niyo sa blog ko na to...hehehe

 naging peborit ko to dahil sa crush ko nung college na hindi ko naman naging JOWA... hay buhay... pero sabi nga nila, hindi ko kawalan...hahaha!

 **update**

 May 09, 2013 1140am Dubai Time

 ngayon beynte otso na ako, may asawa at isang asawa lang...lolzx!

 kung wala kayong magawa, pwede niyo basahin ang walang kwenta kong kwento... pero pag may ginagawa kayo, please unahin niyo na muna ang mag facebook kesa laanan ng oras itong aking blog. hahaha!

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

MONFER- Pangalang malupit, Umiiwas sa panlalait :)

Imahe
Magandang araw readers, dito na naman ako at walang magawa kundi mag FB at mag chat sa mga newly gained friends...lol Here's my story about the Main Actor...lol Isa si mon sa mga friends ko, na sa internet ko lang nakilala... Unang kita namin nung nag set ng EB (eyeball) yung forum na sinasalihan namin... well hindi ko pa talaga siya nakikita kahit picture nya dun sa forum kung saan kami kasali...  Nung araw na nag EB kami, hindi siya dumating sa tamang oras na pinag usapan... hindi ko alam kung bakit siya na late ng 3 hours...lol! pero nalaman ko na nung huli kaya pala hindi nakarating ng maaga ay dahil tumambay pa sya sa kung saang bahay ng mga baklang friends nya... at saka nahihiya daw sya magpalibre dun sa pinaka mayaman sa grupo...hehe :) Si Mon ay mahilig din mag Picture, may hilig sa photography, gustong matuto ng maayos na pagkuha ng isang larawan... Nakita ko yun sa kanya nung nagsimula na kaming mag picture dun sa pinuntahan namin dito sa Dubai... Yun bang makaki
Magbasa nang higit pa

Part TWO: Ang Araw kung saan ako sumakay ng eroplano palabas ng Pilipinas kong Mahal

Imahe
Habang nakaupo at nag iisip ng kung ano ano... biglang may nagsalita sa mikropono na ang aming sasakyang eroplano ay boarding na, ibig sabihin nun, pwede na kami pumasok sa loob at umupo at magrelax sa parang malaking bus sa EDSA. Iba yung way ng mga nasa business class, iba rin yung way ng mga nasa economy class..  Ang kaibahan lang ng business class, malayang nakakagalaw ang paa nila, malaki ang espasyo na parang pwede ka ng humiga..hehe! then ang iba pa ay sa pagkain at alak.. syempre nagbayad sila ng mahal kaya mahal din yung kakainin nila at iinumin.. at yung lcd monitor din pala nila mas malaki kesa sa economy class... take note, lahat ng upuan meron lcd monitor na touch screen, im not sure kung 7" ba yun o 8", basta kayo na bahala magsukat pag nakapag abroad din kayo...(magdala kayo tape measure) hahaha XD  Dumating ang 8:35am, nag salita na ang piloto at mga cabin crew na ayusin na lahat ng seatbelt at maya maya lilipad na kami, then magsasalita ulit ang babae
Magbasa nang higit pa

Part Three: Kwentong hindi mapupulutan ng aral. bow!

Imahe
Habang nakaupo sa loob ng airport, medyo nakaramdam na ako ng gutom dahil alas tres na ng hapon. Sakto naman na dumating yung dalawang babae na kasabay namin papuntang dubai na meron dalang pagkain, nag alok sila sa amin ni Bogart na kumain daw kami... pero dahil sa mahiyain kaming dalawa, hindi kami kumuha ng french fries na binili sa mc donalds, gusto pa ngang bigyan ni ate si bogart ng 20 hkg dollars, pero mahiyain talaga si bogart kaya hindi niya ito tinanggap. Niyaya ko si Bogart na bumili na rin kami ng makakain at sobrang gutom na ako, sumama naman si bogart sa akin at sabay kaming naghanap ng mabibilhan ng kakainin. Paikot-ikot kami sa loob ng airport at napuntahan namin yung parang foodcourt dun na maraming foodchain, then nung nakahanap na kami ng gusto naming bilhin, naghanap uli kami ng pinakamalapit na money changer, at hayun konting lakad lang may nakita kaming chinese na nagdedate sa isang table, lintek! ano ba tong pinagkekwento ko...lols! sa hindi kalayuan nung nagde
Magbasa nang higit pa