PAANO NGA BA MAG MOVE ON?

Bili ka tali na tatlong metro at manghiram ng silya na madaling matumba, isekreto mo lang kung san mo gagamitin para hindi ka mahalata.

itali mo sa kung saang sulok na pwede kang magbigti...

wag ka na mag iwan ng suicide letter, ka-corny'han yon.. mga pampam lang ang nagpapakamatay na merong suicide letter... mga pakshet yung ganun.

After mong mamatay, wag ka na bumalik sa lupa para mag multo.. wala kang mapapala.


OKTHANKSBYE!

PLEASE CLICK :) 

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Part TWO: Ang Araw kung saan ako sumakay ng eroplano palabas ng Pilipinas kong Mahal

Imahe
Habang nakaupo at nag iisip ng kung ano ano... biglang may nagsalita sa mikropono na ang aming sasakyang eroplano ay boarding na, ibig sabihin nun, pwede na kami pumasok sa loob at umupo at magrelax sa parang malaking bus sa EDSA. Iba yung way ng mga nasa business class, iba rin yung way ng mga nasa economy class..  Ang kaibahan lang ng business class, malayang nakakagalaw ang paa nila, malaki ang espasyo na parang pwede ka ng humiga..hehe! then ang iba pa ay sa pagkain at alak.. syempre nagbayad sila ng mahal kaya mahal din yung kakainin nila at iinumin.. at yung lcd monitor din pala nila mas malaki kesa sa economy class... take note, lahat ng upuan meron lcd monitor na touch screen, im not sure kung 7" ba yun o 8", basta kayo na bahala magsukat pag nakapag abroad din kayo...(magdala kayo tape measure) hahaha XD  Dumating ang 8:35am, nag salita na ang piloto at mga cabin crew na ayusin na lahat ng seatbelt at maya maya lilipad na kami, then magsasalita ulit ang babae
Magbasa nang higit pa

Part Three: Kwentong hindi mapupulutan ng aral. bow!

Imahe
Habang nakaupo sa loob ng airport, medyo nakaramdam na ako ng gutom dahil alas tres na ng hapon. Sakto naman na dumating yung dalawang babae na kasabay namin papuntang dubai na meron dalang pagkain, nag alok sila sa amin ni Bogart na kumain daw kami... pero dahil sa mahiyain kaming dalawa, hindi kami kumuha ng french fries na binili sa mc donalds, gusto pa ngang bigyan ni ate si bogart ng 20 hkg dollars, pero mahiyain talaga si bogart kaya hindi niya ito tinanggap. Niyaya ko si Bogart na bumili na rin kami ng makakain at sobrang gutom na ako, sumama naman si bogart sa akin at sabay kaming naghanap ng mabibilhan ng kakainin. Paikot-ikot kami sa loob ng airport at napuntahan namin yung parang foodcourt dun na maraming foodchain, then nung nakahanap na kami ng gusto naming bilhin, naghanap uli kami ng pinakamalapit na money changer, at hayun konting lakad lang may nakita kaming chinese na nagdedate sa isang table, lintek! ano ba tong pinagkekwento ko...lols! sa hindi kalayuan nung nagde
Magbasa nang higit pa

Remembering TATAY (9 Years Death Anniversary- March 30, 2005)

Imahe
Good Day Everyone... Kahit busy dito sa work, gagawa lang muna ako ng mababasa at maaalala after 10 years... Fresh na fresh pa sa aking ala-ala ang mga nangyari sa araw na ito noong year 2005, at gusto ko yun ibahagi sa inyo aking mahal na taga-basa...hehe! Marso 28... Inatake tatay ko ng sakit na hindi namin alam, ang nirereklamo lang nya ay yung kanyang tiyan na sobra daw ang sakit... nagsabi siya sa nanay ko na dalhin daw siya sa ospital at mukhang hindi nya kakayanin ang sakit, at para narin mabigyan siya ng gamot ng doktor.. Trivia: Minsan lang nagpapadala si tatay sa ospital, likas na itong matiisin sa sakit dahil alam nyang walang pampagamot. :) Dinala siya sa ospital at na-admit sya nung araw na yun... Nalaman ko lang ang balita nung nagtext kapatid ko saken na dinala nga daw si tatay sa ospital... Noong mga araw na yun, ako at mga kasama ko sa Kiriwkiw Dance Group ay nag i-ensayo para sa aming sayaw na gaganapin sa ika apat ng abril 2005 para sa foundation day ng
Magbasa nang higit pa